Κατηγορία: Κείμενα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ SERVER ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ 8/12/2014

Μετά τα πρόσφατα γεγονότα σχετικά με τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό που διεκδικεί το θεμελιώδες του δικαίωμα στην εκπαίδευση και τον γενικευμένο αναβρασμό που επικρατεί στην κοινωνία αυτή τη στιγμή, αναβρασμό που οδήγησε και στις μαζικότατες πορείες την 6^η Δεκέμβρη και στις δεκάδες καταλήψεις δημόσιων κτηρίων στην Αθήνα (κτήριο ΓΣΕΕ, ΕΜΠ και άλλα) και στην υπόλοιπη χώρα, ο Σύλλογος Φοιτητών Πληροφορικής προχώρησε σε κατάληψη του κεντρικού server του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον δίκαιο αγώνα του Ν. Ρωμανού και στέλνοντας ένα μήνυμα σε όσους θέτουν εκβιαστικά το δίλημμα στην νεολαία «ή πεθαίνετε ή σκύβετε το κεφάλι». Η κατάληψη αυτή λειτούργησε ως μεγάλος μοχλός πίεσης εντός και εκτός της ακαδημαϊκής κοινότητας καθώς δημιούργησε πολύ σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία του Πανεπιστημίου, έγινε κυρίαρχο θέμα στα αστικά Μέσα Ενημέρωσης και ανάγκασε ακόμα και τον ίδιο τον Φορτσάκη να βγάλει ανακοίνωση στην οποία στηρίζει τον Ν. Ρωμανό και το δικαίωμα του να σπουδάσει.

Η κατάσταση αυτή τη στιγμή είναι ιδιαίτερα κρίσιμη. Ο Ν. Ρωμανός βρίσκεται στην 27^η μέρα απεργίας πείνας, και η κατάσταση της υγείας του είναι πολύ οριακή, χωρίς να διαφαίνεται κάποια λύση μέχρι στιγμής. Παρόλα αυτά, αντιλαμβανόμενοι το πρόβλημα που δημιουργείται με την κατάληψη στον server κυρίως όσον αφορά την λειτουργία των πανεπιστημιακών κλινικών και νοσοκομείων, και μετά από συνεχή πίεση υπό το βάρος μερικές φορές και ανυπόστατων ισχυρισμών περί «χάους» και «θανάτων» στα νοσοκομεία, αποφασίσαμε να διακόψουμε την κατάληψη προσωρινά, με μόνο αίτημα μας να «ανέβει» ένα δελτίο τύπου της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης στο κεντρικό site του ΕΚΠΑ. Μετά από επικοινωνία με τους θεσμικά αρμόδιους του Πανεπιστημίου κάτι τέτοιο δεν κατέστη εφικτό καθώς ήταν είναι κατηγορηματικά αρνητικοί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία, από ό,τι φαίνεται η διοίκηση δεν είναι διατεθειμένη να λυγίσει τον σκληρό χαρακτήρα της και να δώσει δημόσιο βήμα στους φοιτητές του Πανεπιστημίου παρά τα όσα διακηρύττει περί «δημοκρατίας» και «διαλόγου» και αντ΄αυτού επιλέγει να μην δώσει λύση σε ένα τόσο κρίσιμο πρόβλημα για αυτήν, όπως ισχυρίζεται ότι είναι η κατάληψη του server. Η διοίκηση με την αδιάλλακτη και αυταρχική στάση της καθίσταται η ίδια υπεύθυνη για τη δυσλειτουργία του πανεπιστημίου και των νοσοκομείων του. Το κράτος, τελικά, που αυτή τη στιγμή εξοντώνει το Νίκο Ρωμανό και φαίνεται να μην υπολογίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής, δεν επιδέχεται λύση συμβιβασμού, αλλά προτιμά την επίδειξη και επιβεβαίωση της εξουσίας του.

Συνεπώς, και όπως ήταν η αρχική απόφαση του Συλλόγου, η κατάληψη συνεχίζεται μέχρι την δικαίωση των αιτημάτων του Ν. Ρωμανού. Τώρα που οι στιγμές είναι τόσο κρίσιμες, οι δημοκρατικές μας ελευθερίες, το δικαίωμα μας στην διαμαρτυρία δοκιμάζονται όσο ποτέ. Δεν πολεμούν μόνο τον Ρωμανό. Θέλουν να τσακίσουν όποιον αγωνίζεται. Και για να το κάνουν αυτό κρατούν την πιο σκληρή στάση, καταστέλλοντας αδίστακτα κάθε προσπάθεια αντίστασης, επιστρατεύοντας κάθε δυνατό μέσο για να μην σταθούμε επιτέλους στα πόδια μας. Είναι επιτακτική ανάγκη λοιπόν να απαντήσουμε στο κράτος που παρουσιάζει όλο και πιο καθαρά το δολοφονικό του χαρακτήρα, κατεβάζοντας στο δρόμο στρατιές απο ενστόλους και ,για άλλη μια φορα, τις αύρες. Εμείς συνεχίζουμε τον αγώνα μας ακόμα πιο μαχητικά, μέχρι την τελική δικαίωση των αιτημάτων του Ν. Ρωμανού, μέχρι ο αγώνας της νεολαίας για μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες να αποβεί νικηφόρος. Και όσο η κυβέρνηση και το κράτος συνεχίζουν την εκδικητική τους στάση απέναντι στον Νίκο Ρωμανό, όσο ο Φορτσάκης και οι πρυτανικές αρχές κρατούν τις σχολές κλειστές στους φοιτητές και τους εργαζόμενους με lock out, το δίκτυο τους θα είναι πεσμένο.

(Μετά από επικοινωνία με τους εργαζόμενους στο Αιγινίτειο Νοσοκομείο, μάθαμε ότι με πρωτοβουλία των εργαζομένων αύριο θα γράφονται φάρμακα για άπορους και ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Στηρίζοντας αυτή την πρωτοβουλία, κρίνουμε σκόπιμο αύριο Τρίτη 9/12 το δίκτυο του ΕΚΠΑ να επανέλθει σε λειτουργία το διάστημα 8πμ – 2μμ με στόχο την διευκόλυνση των εργαζομένων του νοσοκομείου στο έργο τους.)

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ ΡΩΜΑΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ, ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΣΥΡΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ.

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ.

ΔΕΛΤΙΟ-ΤΥΠΟΥ-ΤΗΣ-ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ-ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ-ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ-ΤΟΥ-SERVER-ΤΟΥ-ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ-ΑΘΗΝΩΝ

Ταξική Οργάνωση Και Οριζόντιες Διαδικασίες Ενάντια Σε Κάθε Εξουσιαστική Δομή

Συναντάμε την τραγική ειρωνία να βλέπουμε τον Φορτσάκη να επικαλείται τα
λεγόμενα του Μαρξ για να κλιμακώσει την επίθεση του προς το κοινωνικό σύνολο.
Ποινικοποιεί έτσι τον συνδικαλισμό στην Πανεπιστημιακή κοινότητα στο πλαίσιο
της ευρύτερης καταστολής κάτω από τις επιταγές του κράτους και του κεφαλαίου.
Όπως ανακοινώνει, καταλύει την αγωνιστική δομή των φοιτητικών συλλόγων
επιχειρώντας να τους υποκαταστήσει με απρόσωπες και αποξενωμένες διαδικτυακές
διαδικασίες. Η κατάργηση των φυσικών διαδικασιών οδηγεί εκβιαστικά στο μονόδρομο
του άσπρου-μαύρου, στη λογική της ανάθεσης και στην επιφανειακή κρίση των
κοινωνικοπολιτικών τεκτενομένων, αφού απουσιάζει η συνδιαλλαγή απόψεων. Αυτό
ουσιαστικά λειτουργεί πλέον σαν μεταβατικό στάδιο για την εφαρμογή του Οργανισμού,
ο οποίος είσαγει το «Νέο Πανεπιστήμιο» της ελίτ και της απόρριψης φοιτητών.

Η εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου και το νέο πανεπιστήμιο έρχεται να
εδραιωθεί με τη λογική αυθαιρεσίας των πρυτανικών αρχών και ειδικότερα
στο ΕΚΠΑ με το προληπτικό lock-out που επέβαλε ο Φορτσάκης. Η πολιτική
μηδενικής ανοχής στο κλάδο της εκπαίδευσης έρχεται να συμπληρωθεί από
τις εισαγγελικές παρεμβάσεις και επεμβάσεις στα σχολεία, στο μαθητικό και
καθηγητικό σύνολο έτσι ώστε να εξολοθρευτεί οποιαδήποτε αγωνιστική συνείδηση.

Ως απάντηση στην αστική τρομοκρατία φοιτητές, μαθητές και καθηγητές παρουσίασαν
εξαιρετικά αντανακλαστικά και συνέταξαν μια από τις μαζικότερες πανεκπαιδευτικές
πορείες των τελευταίων χρόνων. Προφανώς, δε θα μπορούσαν να λείπουν οι δυνάμεις
καταστολής απο την πρωταρχική προσπάθεια οικοδόμησης ενός ταξικού κινήματος
απο τα κάτω. Η πορεία κατευθυνόμενη στο Πολυτεχνείο με στόχο την εκτέλεση
αγωνιστικών αποφάσεων των φοιτητικών συλλόγων προς έκπληξη τους
βρήκε την πύλη στην οδό Στουρνάρη κλειδωμένη απο τους φύλακες
κάτω απο τις απειλές του πρύτανη Γκόλια, ενώ βρισκόταν υπό τη
συνεχή επίβλεψη των μπατσοκρατικών δυνάμεων. Χωρίς δισταγμό
σπάσαμε στη πράξη το lock-out, ανοίγοντας τις πόρτες όπως οριζόταν
από την απόφαση του συλλόγου μας. Κατευθείαν βιώσαμε την
εφόρμιση των ΜΑΤ με τη συνήθη τακτική της ελληνικής αστυνομίας,
που εξαπολύει κατά αμάχων χειροβομβίδες κρότου λάμψης και
χημικά, στριμώχνοντας στο τοίχο και χτυπώντας ασύστολα όσους δεν
πρόλαβαν να μπουν. Μετά την επίθεση, τα μπλοκ διαχωρίστηκαν και
400 άτομα κατάφεραν να μπουν στο Πολυτεχνείο, ενώ οι υπόλοιποι 200
με το πέρας της σύγκρουσης συγκεντρώθηκαν στην πύλη Τοσίτσα. Όσο
πληγωθήκαμε από τα ΜΑΤ, άλλο τόσο πληγωθήκαμε που δε ζήσαμε
το μαζικότερο συντονιστικό της τελευταίας διετίας. Την ίδια ώρα που οι πολιτικές
επιλογές της κυβέρνησης δημιουργούσαν ένα νέο Πολυτεχνείο, η οργανική πολιτική
καθοδήγηση (των 6 ατόμων ) μέρος του μετώπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ στα φοιτητικά με
αδιαφανείς διαδικασίες μακριά από το συλλογικό πνεύμα πήρε χυδαία απόφαση
και με τη δύναμη της ντουντούκας ανακοίνωσε πως αποχωρούμε συντεταγμένα
από το χώρο, δηλώνοντας ανακριβώς πως “το μπλοκ ΦΜΣ δέχεται επίθεση”.

Σε συνέχεια του πολιτικού σκηνικού που αντικρίσαμε την Πέμπτη, μετά από ένα
(συγκριτικά άμαζο) πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο, ενώ οι σύλλογοι κατάφεραν να
ξαναμπούν στο Πολυτεχνείο παρά την κρατική περιφρούρηση, αποχώρησαν πάλι με
κριτήριο την απόφαση των πολιτικών συλλογικοτήτων. Μπορούμε να δεχτούμε πως
ήταν μεγάλη η πίεση κάτω από τις ρητές εντολές της αστυνομίας για εκκένωση του
χώρου μέσα στο χρονικό όριο μίας ώρας, αλλά σίγουρα δε συγχωρούμε την τροπή σε
φυγή μετά από κους-κους παραγόντων που τελικώς λειτουργούν ενάντια στην επιθυ-
μία των φοιτητών. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, συντονιστικό δε ζήσαμε ούτε
στον τριήμερο εορτασμό της 17 Νοέμβρη. Δε νοείται να παραβιάζονται τόσο
αισχρά οι αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων από καμία συνδικαλιστική
δύναμη, που εν τέλει φανέρωσε την εργαλειακή χρήση της δράσης της.

Στη μαζική πορεία της 17 Νοέμβρη ζήσαμε τη μεταβολή του κράτους μηδενικής
ανοχής σε κράτος μηδενικής ελευθερίας. Η περιστολή των δικαιωμάτων της
κοινωνίας φαίνεται να εισάγεται ως αξιακή θέση ενός Κράτους που, προκειμένου
να διασφαλίσει τα κεκτημένα του Κεφαλαίου των προηγούμενων ετών,
καταστέλλει άγρια και λυσσαλέα. Όμως, αυτή η στάση δηλώνει αδυναμία, καθώς
η αντικοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται δεν χαίρει κοινωνικής συναίνεσης. Το
ερώτημα που γεννάται την τελευταία εβδομάδα είναι αν μπορούμε να απαντήσουμε
πατώντας πάνω στην αδυναμία που παρουσιάζει το εξουσιαστικό σύμπλεγμα.

Θα αναζητήσουμε την απάντηση σε λογικές πολιτικής συγγένειας και
καθοδήγησης ή στις ρίζες της κοινωνικής πάλης; Ήρθε η στιγμή να αποτινάξουμε
την πολιτική της ηττοπάθειας και να οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι τους συλλόγους
μας πάνω στα πλαίσια της ταξικής πάλης με οριζόντιες και αντιθεσμικές διαδικασίες,
γιατί η χειραφέτηση των ζωών μας μπορεί να επέλθει μόνο από εμάς τους ίδιους.

Προτάσεις Δράσεων
•     Kατάληψη Δευτέρα 24/11 – Πέμπτη 27/11
•     Δράσεις μέσα στην κατάληψη:

-Δευτέρα, προβολή ταινίας «Το μίσος».

-Τρίτη, συλλογικό ψήσιμο και τζαμάρισμα με μουσικά όργανα

-Τετάρτη, εκδήλωση-συζήτηση

«Εργασιακή προοπτική και κρατική καταστολή»

με καλεσμένο ομιλητή από το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών.

Θα ακολουθήσει Hip- hop LIVE
•     Συμμετοχή στην απεργία 27/11 Πέμπτη 11.00 με προσυγκέντρωση στο Μουσείο
(Πατησίων)
•     Συντονιζόμαστε με τους υπόλοιπους συλλόγους φοιτητών, εργαζομένων, μαθητών
και καθηγητών τόσο σε επίπεδο ΕΚΠΑ, όσο και ευρύτερα και κινούμαστε σε
κατεύθυση συνδιοργάνωσης πανπανεπιστημιακής συνέλευσης.
•     Συνέλευση την επόμενη Παρασκευή στις 13.00.

Ελευθεριακό Σχήμα Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών
ClassROM

13-14-Νοέμβρη-2014

Πολιτικές φουρτούνες σε ένα ταξικό πλοίο που βυθίζεται

Οι δημoκρατικοί θεσμοί στη μορφή που έχουν λάβει στην πλειοψηφία των δυτικών
κρατών προωθούν ένα αναθετικό μοντέλο διαχείρισης των κοινωνικών καταστάσεων.
Όμως, ουσιαστικά προωθείται ένας τεχνοκρατισμός και μία κρατική δομή που θεωρεί
την εργαστική τάξη ένα υπάκουο σώμα στην υπηρεσία του κεφαλαίου και τελικώς
μετατοπίζει την τύχη των κοινωνικών αγώνων σε “πεφωτισμένους” ηγέτες που ιστορικά
έχει αποδειχθεί ότι δρούν προς υπεράσπιση των συμφερόντων της αστικής τάξης.
Αυτή η διαδικασία δεν επιδιώκει να γίνει σημείο ρήξης η σχέση της εργασίας και του
κεφαλαίου και εξαλείφει ταυτόχρονα κάθε έννοια ταξικής πάλης όπως φάνηκε το 2012
με την εκτόνωση των απεργιακών κινητοποιήσεων, που αποτελούν το σημαντικότερο
μέσο πάλης, στο βωμό των εκλογικών διεκδικήσεων των αριστερών κομμάτων.

Από τους υπέρμαχους του κοινοβουλευτισμού και του κρατισμού προτάσσεται ένα
πολιτικό μοντέλο διαμεσολάβησης ανάμεσα στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο. Εδώ
όμως δημιουργείται μια αντίφαση: Πώς γίνεται να παλεύουμε για μια αταξική κοινωνία
μέσα από ιεραρχικές δομές, που διαιωνίζουν τις σχέσεις εξουσίας και εκμετάλλευσης;
H ουσία της ταξικής οργάνωσης προβάλλεται μέσα από την ανάγκη για την προάσπιση
των ήδη κεκτημένων δικαιωμάτων και την πάλη για τα συμφέροντα των κατώτερων
κοινωνικών στρωμάτων έχοντας όμως μία αξιακή και βασική διαφορά. Αυτή αποτυπώνεται
στο υποκείμενο της οργάνωσης, δηλαδή στο σύνολο των εργαζομένων, καθώς αυτό και
μόνο αυτό μπορεί να εξελίξει και να ορίσει τις συνθήκες για την κοινωνική χειραφέτηση.

Στο προεκλογικό πανηγύρι που εκτυλίσσεται στα αστικά ΜΜΕ είναι απροκάλυπτη η
παραγκώνιση των ουσιωδών κοινωνικών ζητημάτων, αφού κανενά αστικοδημοκρατικό
μόρφωμα δεν στέκεται έμπρακτα στο πλευρό των προλετάριων. Επι παραδείγματι,
δεν γίνεται κανένας λόγος για τις πιο ακραία πληττόμενες κοινωνικές μάζες,αυτές
των μεταναστών. Το τελευταίο διάστημα παρατηρήσαμε την εγκληματική ρατσιστική
αντιμετώπιση των Συρίων προσφύγων από το Κράτος που σε πλήρη αρμονία με κεφαλαιακές
βλέψεις πάνω στο μεταναστευτικό δεν δίστασε να επιστρατεύσει ακόμα και την ωμή
καταστολή απέναντι σε απεργούς πείνας 30 ημερών, αστέγων, προσφύγων πολέμου.
Τελικώς, η κύβερνηση ως πιστός εκφραστής του Κρατικού ολοκληρωτισμού αθέτησε την
υπογεγραμένη συμφωνία που είχε συνάψει με τους 650 Συρίους για την παροχή δωρεάν
στέγης, σιτίσης μα και ταχύρυθμων διαδικασιών ασύλου και ταυτόχρονης έκδοσης Visa
για τα Ευρωπαϊκά Κράτη. Με αυτό τον τρόπο, αποπλάνησε το βλέμμα της κοινωνίας
από το φλέγον ζήτημα των Συρίων Προσφύγων, προσπάθησε να αμβλύνει τη συνοχή του
σώματος αυτού και μαζί με το δεξί της χέρι, τους διακινητές απειλούσε την
σωματική ακεραιότητα αλληλέγγυων στον αγώνα των κατατρεγμένων αυτών
ανθρώπων. Παράλληλα η “ελληνική δικαιοσύνη” σε στενη συμπόρευση με
το το φασιστοκρατούμενο ελληνικό κράτος συγκαλύπτει τα ρατσιστικά
κίνητρα της ναζιστικής δολοφονίας του Σαχζάτ Λουκμάν. Επίσης τα
κόμματα του κοινοβουλευτικού τόξου μας επιδεικνύουν περίτρανα την
προθεσή τους να καταστείλουν με κάθε μέσο οποιαδήποτε πρακτική
και ιδέα δεν κινείται στα δικά τους, καπιταλιστικής λογικής, πλαίσια
αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο για μεσαιωνικές αγριότητες απέναντι
σε όποιον δεν προσαρμόζεται και δεν αποδέχεται τις συνθήκες
εκμετάλευσης της ιεραρχικά δομημένης κοινωνίας τους. Έτσι, οι
αιτούντες προσφυγικό άσυλο θα καταλήξουν στην αμυγδαλέζα βιώνοντας
μία νέα τρομοκρατία και οι αλληλέγγυοι θα βρίσκονται ως πολιτικοί
κρατούμενοι στις φυλακές τύπου Γ ή αλλιώς στο ελληνικό Γκουαντάναμο.

Απέναντι στην παρατηρούμενη κοινωνική θηριωδία, δεν έχουμε να
εκφράσουμε απλά μια αποστασιοποιημένη κριτική αλλά μία ενεργητική στάση που
αντικατοπτρίζει την ουσία της ταξικής πάλης και πραγματώνεται μέσα από την δυναμική
παρουσία μας στους χώρους εργασίας, εκπαίδευσης και σε κάθε άλλο κοινωνικό χώρο.
Για αυτό το λόγο η οργάνωση μας πρέπει να είναι ταξική και όχι πολιτική πάνω στη βάση
της οριζοντιότητας, της αντι-ιεραρχικότητας και των ελευθεριακών ιδεών. Κινούμενοι
στα παραπάνω πλαίσια στηρίζουμε και δείχνουμε αλληλέγγυοι στον αγώνα των Σύριων
προσφύγων και σε κάθε άλλο μέτωπο ταξικής πάλης, όπως αυτό των απεργών της εταιρείας
ανακύκλωσης και των εργαζομένων του σωματείου Βιβλίου – Χάρτου. Καλούμε στη
πορεία 17/01/2015, ημέρα μνήμης του δολοφονημένου από νεοναζί Σαχζάτ Λουκμάν, ως
ένδειξη έμπρακτης αλλυλεγγύης στους Σύριους Πρόσφυγες πολέμου 3μμ στα Προπύλαια.

Ελευθεριακό Σχήμα Τμήματος Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών
ClassROM

14-15-Ιανουαρίου-2015